1 | JAPIN, ARTHUR (1956) |
Een schitterend gebrek | |
2 | Michaelis, Hanny |
Verzamelde gedichten | |
3 | Bronwasser, Sacha |
Luister |
archief
New York Review of Books is vijftig
Het formaat is klunzig, de artikelen zijn al gauw erg lang, het papier oogt naar hedendaagse maatstaven grauw. In feite lijkt The New York Review of Books nog steeds als twee druppels water op het blad dat precies vijftig jaar geleden voor het eerst verscheen en meteen de toon aangaf in de Amerikaanse boekenwereld. Op 5 februari viert het blad zijn halve-eeuwsfeest in The Town Hall van New York City, met auteurs als John Banville, Michael Chabon en Daniel Mendelsohn.
In 1963 werden kranten platgelegd door stakingen. Ook The New York Times kon niet verschijnen. De redacteuren Robert Silvers en Barbara Epstein begrepen dat de uitgevers dringend omzagen naar een mogelijkheid om hun nieuwe boeken in te adverteren – dat zoiets een motief was zou nu ondenkbaar zijn geweest .
Met vrienden haalden Silvers en Epstein het geld bij elkaar en zo lanceerden zij hun nieuwe tijdschrift: The New York Review of Books, In het eerste nummer staan meteen al bijdragen van grootheden als Norman Mailer, Mary McCarthy, Susan Sontag en Gore Vidal. Sommigen noemden het het beste eerste nummer van welk tijdschrift ook. De lijst van medewerkers was imposant - en dat zou zo blijven. In de loop van de geschiedenis verleenden V.S. Naipaul, Vladimir Nabokov, Tony Judt, Zadie Smith en tientallen anderen van vergelijkbare reputatie hun medewerking aan het blad, dat om de veertien dagen zou verschijnen.
Naast recensies over boeken in strikte zin stonden er lezenswaardige essays in, pareltjes vaak, over zowel binnenlandse als buitenlandse politiek, cultuur en filosofie. Ruim een jaar geleden schreef de Britse auteur Tim Parks, niet de eerste de beste, over de Nederlandstalige literatuur onder de titel The Dutch Are Coming. Met aandacht voor Boon, Claus, Grunberg, Hermans, Reve en anderen.
De Britse krant The Guardian noemde het tweewekelijkse blad ‘erudiet maar niet pedant, nauwgezet maar niet saai.’ Beroemd waren de karikaturen van de drie jaar geleden overleden tekenaar David Levine, die ook hun weg vonden in de internationale pers.
Het blad liep en loopt goed. De eerste vijf jaar steeg de oplage van twintigduizend naar ruim zeventigduizend. Tegenwoordig schommelt de oplage rond de 140.000. Het blad zou vanaf zijn derde jaargang winstgevend zijn geweest. Kortom, Op naar het eeuwfeest! Want ook in tijden van internet is er blijkbaar ruimte voor gezaghebbende kwaliteitsbladen. In Groot-Brittannië is het linksere zusterblad London Review of Books (LRB) momenteel goed voor 53.000 exemplaren.