Boekennieuws.

Er is een scène in Ik Ook van Jou waar hoofdpersonage Erik (een zoals altijd bezwerend optreden van Antonie Kamerling) in het café waar hij werkt voordraagt uit een door hemzelf geschreven verhaal. In het publiek is Ronald Giphart te bewonderen die natte wangen krijgt van de voordracht. Het is niet onwaarschijnlijk dat Giphart eveneens natte wangen kreeg bij het zien van de film. Alleen dan niet van ontroering.

Laten we alvast een ding vooropstellen,

Stanley Kubrick had met 2001: A Space Odyssee een onnavolgbare filmtrip afgeleverd, om met zijn volgende productie weer terug te keren in de realiteit. Maar dan wel eentje die zich afspeelde in een dystopische toekomst. A Clockwork Orange, gebaseerd op de roman van Anthony Burgess, zou Kubrick een indringende film maken die nu nog stuit op controverse.

Met zijn novelle schreef Burgess een klassieker die in eerste instantie was bedoeld om een persoonlijk trauma te

Er zijn boeken die lastig te verfilmen zijn wegens hun lappendeken aan thema’s, ideeën, personages en verhaallijnen. Deze problemen kunnen op handige wijze worden opgelost: deel de verfilming gewoon in in een paar delen en zend het vervolgens uit op tv. Of maak er simpelweg verschillende bioscoopfilms van, dat wil ook nog eens helpen.

Een boek dat in de loop der tijd veelvuldig is vertolkt naar het witte doek, met wisselende resultaten, heeft hetzelfde probleem

Nadat ik de trailer van Edge of Tomorrow zo’n tachtig keer had mogen aanschouwen (elke keer als ik in de bioscoop kwam, via tv’tjes die in tramhaltes en bushokjes waren geïnstalleerd en uiteraard op tv), besloot ik de film maar eens te gaan zien. Tom Cruise zit gevangen in een tijdsloop, waardoor hij een dag steeds weer opnieuw beleeft. Op zichzelf hoeft dit niet eens zo dramatisch te zijn, ware het niet dat hij

Het is de viering van hun vijfjarige huwelijk wanneer Nick Dunne erachter komt dat zijn vrouw Amy Elliott is verdwenen. Tijdens het onderzoek blijken de aanwijzingen te sturen naar een geweldsdelict met daarin Nick zelf in de hoofdrol. Hij blijft zijn onschuld volhouden, terwijl de druk van politie en pers almaar toenemen.

Het zouden de ingrediënten kunnen zijn voor een rechttoe rechtaan thriller die afstevent op een onverbiddelijk doch conventioneel eind. Schrijver Gillian Flynn heeft

Het derde seizoen van ‘Sherlock’ is alweer een tijd geleden afgelopen. Ik raakte direct verslaafd aan de serie over deze wereldberoemde speurder. De afleveringen hadden iets weg van spannende, ingenieus in elkaar gezette tv-films. Werkelijk alles was top-notch: het script, de regie en natuurlijk het fantastische acteerwerk van Benedict Cumberbatch als Sherlock Holmes en Martin Freeman als John Watson. Na het derde seizoen bleef ik hongerig en besloot me op

Ik weet nog goed dat de film Jurassic Park uitkwam. Ik zat in mijn dinosaurusfase en kon mijn enthousiasme nauwelijks bedwingen toen ik hoorde over die film met dino’s. De teleurstelling was des te groter toen bleek dat ik de film niet mocht zien. Ik was te jong en mijn vader en ik werden geweigerd bij de bioscoop. De revanche kwam maanden later met de videoversie.

Nog steeds zie ik voor me

Ik moet een jaar of dertien zijn geweest toen ik het eerste deel van de epische trilogie The Lord of the Rings in de bioscoop zag. Alleen wist ik toen niet dat het om drie delen ging. Het mag duidelijk zijn dat ik met een zeker gevoel van verbijstering de zaal verliet na zo’n drie uur. De film had verdomme niet eens een echt einde.

Later begreep ik dat het een trilogie was en dat

Dat The Godfather onverwacht uitgroeide tot een monstersucces, moet filmmaker Francis Ford Coppola veel zelfvertrouwen hebben gegeven. Dus zodra hem Apocalypse Now werd aangeboden, ging hij ervan uit dit klusje wel even te klaren. Het resultaat: een dramatische productie met als uitkomst een klassieke oorlogsfilm.

Het filmscript was geschreven door John Milius, die zich daarbij baseerde op de roman Heart of Darkness van Joseph Conrad. Daarnaast keek hij de kunst af bij onder andere Aguirre:

Met De Laatkomer heeft Dimitri Verhulst wederom een roman geschreven die razend enthousiast is ontvangen door zowel de Vlaamse als de Nederlandse pers. Voordat hij met dit werkje kwam, was daar zijn autobiografische doorbraak met De Helaasheid der Dingen, in 2009 verfilmd door Felix van Groeningen. Een verfilming die uiterst succesvol genoemd kan worden.

Heel erg verschillen het boek en de film niet, zo op het eerste gezicht. Het hoofdpersonage (in het boek Verhulst, in