Boekennieuws.

De Hobbit, of ‘Daarheen en Weer Terug’ dateert al van 21 september 1937. Het boek werd gepubliceerd als fantasyverhaal voor kinderen en ontving in datzelfde jaar zowel een prijs van de New York Herald Tribune voor beste jeugdfictie als een nominatie voor de Carnegie Medal.
In de tientallen jaren tussen toen en nu bleef het boek ongekend populair en behoort tot de klassiekers in de jeugdliteratuur.

Het verhaal trekt je mee in de fictieve wereld van de Gouw, waar je kennismaakt met Bilbo Balings, een behoudende en weinig avontuurlijke hobbit die erg gesteld is op zijn comfortabele huis en de geneugten des levens, zoals goed eten, een warm bed, het maken van een (niet te verre) wandeling en vooral mijmeren op een bankje voor het huis. Helaas mag zijn rust niet langer duren. Bilbo wordt met frisse tegenzin meegesleurd in een epische queeste, gelardeerd met veel duistere wezens.

Je leert Bilbo en zijn gedachtewereld gaandeweg goed kennen. De gebeurtenissen op de tocht die hij samen met de 13 dwergen Dwalin, Balin, Bifur, Bofur, Bombur, Dorí, Norí, Orí, Oín, Gloín, Kilí, Filí en Thorin onderneemt, passen op geen enkele wijze tussen de kaders van zijn beschermde leventje tot nu toe. Bilbo gaat tijdens de reis in feite alle fases van rouw. Hij ontkent, onderhandeld, is boos, angstig en tenslotte aanvaard hij wat er gebeurt, waarna hij een groeiproces ingaat, op weg naar bekwaamheid en wijsheid.

Zijn strijd reflecteert volgens vele literatoren de ervaringen die Tolkien zelf opdeed tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij in de Slag om de Somme vocht. Het kwaad gaf Tolkien in het boek vorm door het reisgenootschap met een hardnekkige vasthoudendheid te laten bedreigen in de vorm van bergtrollen, aardmannen, wargs, enorme spinnen in het Demsterwold, Smaug de grote draak en uiteindelijk bij de beslissende Slag van vijf legers.

Gandalf de tovenaar speelt een sleutelrol in het verhaal, niet omdat hij Bilbo en de dwergen een tijdlang begeleidt en ze redt uit verschillende precaire situaties, maar om de reden die Gandalf heeft om de tocht te steunen. Hij vermoedt dat als de duistere vorst Sauron weer zal verrijzen, de draak Smaug hem steunt. De rol van de Ene Ring, die Bilbo in De Hobbit  pikt (of veroverd heeft) van Gollum, wordt Gandalf pas duidelijk in In de Ban van de Ring.

Het verhaal werd bewerkt tot een driedelige high fantasy-avonturenfilm, die van december 2012 tot en met december 2014 in de bioscoop verschenen. Alledrie de films waren een ongekend kassucces. Lang was het de bedoeling dat De Hobbit een tweeluik zou worden. De productiekosten van de trilogie liepen op tot 675 miljoen dollar. Om drie films te vullen werd het originele verhaal flink aangevuld. Jackson, producent van De Hobbit, zorgde er door extra scènes toe te voegen voor, dat de trilogie beter aansloot bij het al eerder verfilmde In de Ban van de Ring.

De films zitten vol met spectaculaire effecten die schitterend ogen en zorgen voor de nodige schrik. Een feest voor de liefhebber van fantasy- en avonturenfilms. Wat maakt het boek dan beter? Naast het feit dat ik graag mijn eigen fantasie gebruik om personages, situaties en plaatsen zelf als het ware in te kleuren, komt ook de strijd die Bilbo op persoonlijk vlak doormaakt niet duidelijk aan bod. Het boek gaat niet alleen voor het avontuur, maar ook voor de personages, hun achtergrond en ontwikkeling. Om deze redenen gaat mijn voorkeur uit naar het boek.