Boekennieuws.

Hoewel er met regelmaat ophef is over de gang van zaken in de rechtszaal is het juridisch proces iets wat mensen heel erg fascineert, al is hun kennis daarvan niet altijd optimaal. Wat in fictie over de gang van zaken in de rechtbank neergezet wordt is dan ook iets wat vaak met een korreltje zout mag worden genomen. Zo niet echter bij de werken van Michael Connelly. Deze voormalige rechtbankjournalist in de Verenigde Staten kent praktisch alle aspecten van de rechtsgang en verwerkt deze kennis in zijn boeken.

Hij brak door met The Black Echo, zijn eerste misdaadroman die deels gebaseerd was op ware gebeurtenissen. Het was ook het eerste boek waarin Hieronymus ‘Harry’ Bosch, een rechercheur bij de moordzaken-afdeling van de Los Angeles politiemacht, de hoofdrol speelde. Connelly won er de Edgar Award mee, een prestigieuze prijs voor het beste eerste boek. In 1994 verwierf hij voor het eerst wereldfaam toen niemand minder dan Bill Clinton met The Concrete Blonde in zijn hand uit een boekwinkel kwam lopen en daar door de pers werd opgewacht. Hoewel Bosch als Connelly’s hoofdkarakter in bijna al zijn boeken wel een rol heeft, wordt Connelly ook geprezen voor zijn boeken over Michael Haller junior. In tegenstelling tot Bosch werkt Haller, net als (zoals later onthuld) hun beider vader als verdedigings-advocaat.

Haller heeft geen vast gebouw als kantoor, maar werkt vanuit zijn speciaal daarvoor aangepaste Lincoln Town Car, wat hem de bijnaam van de Lincoln Lawyer heeft opgeleverd, incidenteel de naam van het eerste boek waarin hij de hoofdrol speelt en welke in 2011 verfilmd werd. Kort door de bocht is de verfilming zeker niet mislukt, Matthew McConaughey speelt de hoofdrol en weet die aardig te vertolken. De film doet ook alle hoofdlijnen uit het boek aan, al word er wel wat gespeeld met wanneer dingen plaatsvinden en hoeveel schermtijd bepaalde scènes krijgen. Tijd is echter wel een factor, zelfs met de kleine twee uur die de film in beslag neemt is het lastig om alle details uit de boeken tot hun recht te laten komen.

De film voelt daarom meer aan alsof je de actiescènes doorloopt zonder dat de inwendige mijmeringen van Haller echt aandacht krijgen. Dat maakt het geen slechte film, maar details en nuances ontbreken waardoor de samenhang tussen scènes soms net te weinig duidelijk wordt gemaakt. Een van de grote wijzigingen zit hem in het einde, wat wij u niet zullen verklappen. The Lincoln Lawyer is een aardige film, maar het boek is beter omdat daar gewoon meer ruimte is voor de uiteenzetting van de nuances en karakters. Ook haken latere delen in de series rondom Haller en Bosch in op de gebeurtenissen in het boek.