Boekennieuws.

Grafisch vormgeefster Marry van Baar is eerder deze maand onverwacht overleden. Enkele uitgevers, bureauredacteuren en productiemedewerkster herdenken haar. Ook koos ieder het favoriete omslag dat Van Baar voor hem of haar heeft ontworpen.

‘It Ends With Us’ van Colleen Hoover (Z&K) stijgt deze week van de vijfde naar de eerste plaats in de Bestseller 60. Luitingh-Sijthoff en Meulenhoff Boekerij (per uitgeverij) en VBK (per concern) hebben de meeste titels in de lijst.

Tamar van Gelder wordt per 1 oktober directeur van Stichting Lezen. Zij volgt Gerlien van Dalen op, die half augustus vertrok na vijftien jaar het landelijk kenniscentrum voor lezen, leesbevordering en literatuureducatie te hebben geleid.

De boeken van Jenny Erpenbeck worden wereldwijd goed ontvangen. De vertaling van haar roman Kairos kreeg dit jaar zelfs de International Booker Prize. Maar in Duitsland is ze minder geliefd, daar vindt men dat ze het DDR-verleden te veel romantiseert. „Het verbaast me dat lezers dat allemaal slikken als zoete koek.”

De Zweedse Elsa Paulson schreef en tekende met Lilly, Hanna en de zeven omaatjes een ontroerend prentenboekdebuut met een eigentijdse glansrol voor een stiefmoeder.

Het addergebroed van Slot Thetinga is een vlot geschreven historische jeugdroman die gesitueerd is op het Friese platteland en het verhaal vertelt van de sekte die daar in de jaren 1700 leefde.

De openbare bibliotheken voeren voor het eerste een landelijke campagne. Vanaf aanstaande maandag brengt de sector via tv-commercials en sociale media-advertenties een maand lang het eigen bestaan onder de aandacht.

Op de cover van het nieuwe nummer van 'Boekenpost' staat Jente Posthuma. Haar roman 'Waar ik liever niet aan denk' staat centraal in het Leesclubdossier van deze editie. De nominatie voor de International Booker Prize dit jaar bracht het boek opnieuw in de belangstelling.

Ook in België kan de btw op boeken binnenkort worden verhoogd – van 6 naar 9%. Formateur Bart De Wever van de Vlaams-nationalistische partij N-VA heeft het plan opgenomen in zijn zogenaamde 'supernota'.

Een memoir is het niet, want de roman Averij gaat niet over een ‘ik’ en Welagen probeert literaire betekenis aan de ziekte te geven die hij zelf ook had. Met weinig woorden schiet hij vaak raak.