Boekennieuws.

De roman ‘De onzichtbaren’ van Frank Nellen, over Oekraïne, kreeg alom lovende recensies. Schrijven geeft Nellen, die ook jurist is, de mogelijkheid in zijn fantasie de hele wereld af te reizen.

Twee winkels samenvoegen tot een? Antoni Fierloos – eigenaar van Paard van Troje en De Koperen Tuin in Goes, op nog geen 400 meter lopen van elkaar – denkt niet dat hij daar baat bij heeft. Integendeel. 'De omzet zou enorm dalen.'

Om me enigszins te kunnen voorstellen hoe ellendig het leven er in Oekraïne uit gaat zien als Rusland de oorlog wint, las ik Moedermelk van de Letse schrijfster Nora Ikstena.

Door de slapstickachtige situaties in haar nieuwe roman, die dikwijls puur gedachtegangen van haar hoofdpersoon zijn, proest je het vaak hardop uit. Terwijl alles wat ze vertelt heel schrijnend is.

Zijn roman De kiem uit 1945 is behalve een beklemmende vertelling over een moord op het Noorse platteland ook een studie naar collectieve waanzin, waarin een schuur de plek van het onheil is.

Socioloog Michael Mann schreef een voortreffelijk overzichtswerk van wat er over oorlogen bekend is in de vakliteratuur. Hij bestrijdt daarin dat in de loop der millennia oorlogen zeldzamer zijn geworden en het aantal slachtoffers kleiner.

Met welk machtsevenwicht kan in de 21ste eeuw een nog grotere oorlog in Europa worden voorkomen? De Duitse politicoloog Herfried Münkler schreef er een inzichtelijk boek over.

In veel landen werd de Deense schrijver Tove Ditlevsen de afgelopen jaren herontdekt. Nu is er een biografie, een liefdevol werk waarin veel fragmenten te lezen zijn van geschriften die niet eerder vertaald werden.

Een modern boek over de geschiedenis van Nederland in de achttiende eeuw bestond niet. In Verlicht en vilein loodst Marleen de Vries de lezer met duidelijk plezier door wat ten onrecht gezien wordt als dulle eeuw.

Alles is al eens gebeurd en als het niet gebeurd is, is het wel bedacht. In een rubriek over fictie bij de feiten dit keer: wijze woorden van een Israëlische vredesactivist.