1 | Claudianus, Claudius |
Verzamelde gedichten | |
2 | Celan, Paul |
Gedichten | |
3 | Wolkers, Jan |
Turks fruit | |
4 | Alighieri, Dante |
De goddelijke komedie | |
5 | Reve, Gerard |
De avonden | |
6 | Palmen, Connie |
De wetten | |
7 | MacCheyne, Robert Murray |
Laat U met God verzoenen | |
8 | Tolstoi, Leo |
Anna Karenina | |
9 | Biesheuvel, J.M.A. |
In de bovenkooi | |
10 | Schmidt, Annie M.G. |
Pluk van de Petteflet |
- Home
- het boek was beter
- Letterlijk een draak van een film
Letterlijk een draak van een film
Door Rory Ceulen
Het is altijd moeilijk om een boek naar het witte doek te vertalen. Menig cineast verschuilt zich tegenwoordig liever in een bunker nadat het publiek de film heeft gezien. Ook als de auteur van het boek er niet blij mee is, is een gevoel van veiligheid en rust zeer gewild. Dat maakt een succesvolle verfilming iets uitzonderlijks: getrouw aan de boeken met perfecte keuzes in acteurs, locatie en filmhoeken. Ook bij veelvuldig verfilmde fantasyboeken is het belangrijker dat de regisseur het materiaal goed kent, veel overleg met de auteur(s) heeft en niet bang is om naar perfectie te streven.
Hoe het anders kan laat DragonLance: Dragons of Autumn Twilight ons zien. Het gelijknamige boek van fantasyvedetten Margaret Weiss en Tracy Hickman was de eerste roman in wat de DragonLance Saga zou worden en wordt nog altijd geroemd. Toegegeven, het is, samen met de twee andere delen in de eerste trilogie, ook verwerkt tot kinderboek, maar het origineel is gericht op volwassenen. De eerste verfilming, als tekenfilm nota bene, stelt ronduit teleur.
Overduidelijk gericht op kleine kinderen, zij het wel met angstaanjagend lelijke 3D CGI-animaties, levert de film weinig plezier op bij de kijker die het boek kent. Een gesimplificeerd verhaal met matig getekende karakters moet de kar trekken, maar faalt daar hopeloos in. De tekenstijl, die doet denken aan de tekenfilms rond Prinses Sissi, neemt een aanzienlijk deel van de toch al zo verlaagde spanning weg. De 3D CGI-segmenten, met onder anderen de Draconians, voelen houterig en low-budget aan, de kwaliteit is ver te zoeken.
Er is minder dialoog dan wenselijk is en een deel van de ontwikkeling moet worden gedragen door oubollige poses en gelaatsuitdrukkingen. Al dan niet belangrijke delen van het verhaal worden overgeslagen, terwijl er wat saaie korte stukjes, waarin weinig tot niets wordt gezegd, zijn ingeplakt. Dat de film toch nog enige verdraagbare momenten heeft, is te danken aan Kiefer Sutherland, die in tegenstelling tot Lucy Lawless en andere tegenspelers zijn rol wel eer probeert aan te doen.
Al met al is het een letterlijke draak van een film, die het boek geen dienst bewijst. Dit terwijl een tekenfilm (of anime film) toch een zeer geschikt medium kan zijn. Laat deze in de aanbiedingenbak liggen en zet liever het boek in de kast.
Reacties op "Letterlijk een draak van een film"
No comments yet